கருவறுந்த இதயங்கள்

மறுக்கப்பட்ட போதும்

மறக்க நினைப்பதில்லை ஒருபோதும்..

கருவறுந்த இதயங்கள்.

****************************

வழியில்லா இடத்தில்

வருகையை எதிர்பார்ப்பது போல

மனசில்லா இடத்தில்

மயக்கங்களை எதிர்பார்த்தவனாகினேன்..

ஏற்றுகொள்ள மறுக்கும் மனசு

ஊமையாய் அழுது அடம்பிடிக்கிறது.

பாரங்கள் கரையாது என தெரிந்தும்.

***********************************

சமயங்களில் இறப்புகள் கூட

இயல்பாய் இருக்கின்றன..

இழப்புகள் இருப்பதில்லை ஒருபோதும்..

காணும் காட்சிகளும்

கிடைக்கும் தனிமைகளும்

கரையும் இரவுகளும்

விடியும் பொழுதுகளும்

முட்களென தாங்கி நிற்கின்றன.

உன் நினைவுகளை.

********************************

பறிக்கப்படுவதே சோகம் எனும்போது

அந்த பூக்கள் பூஜைக்கு போனாலென்ன..

கல்லறைக்கு போனாலென்ன..

உணர்விழந்த வாழ்க்கையும்

பறிக்கப்படும் பூக்களும்

ஒன்றென்றுதான் தோன்றுகிறது.

********************************

ப்ரியமுடன்..

லோகநாதன்.